Desde o Preguntoiro:
Roubo e Negocio das Pensións
Teo Cardalda F.
Desde que chegou este Goberno ao poder en
decembro de 2011, o PP foi votando man do peto de pensións en unha morea de
ocasións, a última no pasado mes de xullo que retirou 8.700 millóns de euros. A
este ritmo de gasto, uns 12 mil millóns ao ano, só quedan non fondo 25 mil
millóns de euros onde o peto pode quedar esgotado en 2019.
Este Fondo de Reserva de pensións
garantida polos pactos de Toledo, que fora aprobado polo pleno do Congreso dos
Deputados o seis de abril de 1995, onde non se podía retirar diñeiro, estaba ao
ano 2010 en preto de setenta mil millóns de euros, agora o temos 25 mil millóns
tres anos despois, ou sexa, saquearon máis dun 60%
Desta maneira, estes saqueadores
gobernan e levan o diñeiro aforrado de todos os españois para os seus
“amiguetes” do rescate á banca (Bankia, Caixas) e grandes empresarios
corruptos, favorecendo á banca coas pensións privadas. Dentro de pouco
nin teremos sanidade, ensino nin pensións, están liquidando todo en honra a súa
ideoloxía neoliberal. A todo isto engadimos a “rifa” dos medicamentos (segundo
a clase médica son os máis caros dos países do noso entorno) e aos “jubiletas”
xa nos están poñendo a tarxeta “roxa”... en forma de “necrolóxica”.
Neste país do esperpento o que non se
indigna é que non sabe o que está a pasar, culpa dos grandes medios que pasan
as 24 horas día tras día traballando como tolos para o IBEX35, controlando á
“peña”e que sigan sen coñecer o grave do que está acontecendo. Se a maioría da
“peña” o soubera todo, se soubera tamén que hai alternativas a este salvaxe
neoliberalismo e tantos escándalos, coido que teriamos quizais una revolta
xeneral, aínda que moitos pensionistas deste país masoquista seguirían
aplaudindo ata coas orellas a estes lampantíns.
A mensaxe está moi clara, pensan
morrer matando, ou sexa vendendo este país ás multinacionais, baldeirando as
petos do aforro de 20 anos dos españois. Mentres este goberno fai subir o
déficit como un globo de helio, eles falan cunha cara dura como o cemento coa
canción de tódolos días para ilusos: España crece máis que ninguén. A economía
está despegando (desde o aeroporto de Castellón). Xa saímos da crise (estafa) e
xa é historia... Temos que saber ata onde condenáronnos este feixe de desalmados
escachapiollos ao mando do Sr. dos “hilillos”. ¿Que cousas tan malas fixemos
nós para merecer tantas falcatruadas?.
Ningún comentario:
Publicar un comentario